INGEBEELD
Monografie Isidoor Goddeeris
Met dit boek wou ik een overzicht en inkijk op mijn oeuvre brengen. Hiervoor deed ik beroep op fotograaf/vriend Marc Debree. De lay-out werd verzorgd door Filip Coopman. De druk: Gevaert Graphics.
Het boek is te verkrijgen bij boekhandel de zondvloed Mechelen en Roeselare en de raaklijn Brugge. Of door een mail te sturen naar: [email protected]
With this book I wanted to provide an overview and insight into my oeuvre. For this I appealed to photographer/friend Marc Debree. The layout was done by Filip Coopman. The print: Gevaert Graphics.
The book is available at bookstores the Flood Mechelen and Roeselare and the tangent Bruges. Or by sending an email to:
[email protected]
Het boek is te verkrijgen bij boekhandel de zondvloed Mechelen en Roeselare en de raaklijn Brugge. Of door een mail te sturen naar: [email protected]
With this book I wanted to provide an overview and insight into my oeuvre. For this I appealed to photographer/friend Marc Debree. The layout was done by Filip Coopman. The print: Gevaert Graphics.
The book is available at bookstores the Flood Mechelen and Roeselare and the tangent Bruges. Or by sending an email to:
[email protected]
Het oeuvre van de in Roeselare geboren kunstenaar Goddeeris is bijzonder fascinerend en veelzijdig. Hij weet alle materialen naar zijn hand te zetten: van cortenstaal tot arduin, van klei, brons tot fragiele houtjes en koord. Water is een integraal onderdeel van zijn vormentaal. In installaties creëert hij er een onpeilbare diepte mee die de tijd lijkt te verzegelen. Zijn kunst spreekt aan door een bezinnende soberheid. Dat weerhoudt hem echter niet om af en toe een brok barokke wellust uit marmer te houwen. Etsen en ontwerptekeningen zijn inspirerende kunstwerken op zich, ze maken je deelgenoot van het boeiende creatieproces. Deze verscheidenheid, diepgang en complexiteit maakt dat zijn werk zich niet laat vatten in stereotiepen of labels.
Fotograaf Marc De Brée volgde de kunstenaar gedurende drie jaar en slaagde erin zowel de gevoeligheid als de kracht van zijn werk samen te brengen in een monument van een boek. (Dirk Voncks galerij De Queeste)
The oeuvre of the Roeselare-born artist Goddeeris is particularly fascinating and multifaceted. He knows how to manipulate all materials: from corten steel to bluestone, from clay, bronze to fragile wood and cord. Water is an integral part of his style. In his installations he uses it to create an unfathomable depth that seems to seal time. His art appeals to a contemplative simplicity. However, this does not prevent him from occasionally carving a baroque sculpture out of marble. Etchings and designs are inspiring works of art in themselves, they make you part of the fascinating creation process. This diversity, depth and complexity means that his work does not allow itself to be captured in stereotypes or labels.
Photographer Marc De Brée followed the artist for three years and managed to bring together both the sensitivity and the power of his work in a monument of a book. (Dirk Vonck's gallery De Queeste)
Fotograaf Marc De Brée volgde de kunstenaar gedurende drie jaar en slaagde erin zowel de gevoeligheid als de kracht van zijn werk samen te brengen in een monument van een boek. (Dirk Voncks galerij De Queeste)
The oeuvre of the Roeselare-born artist Goddeeris is particularly fascinating and multifaceted. He knows how to manipulate all materials: from corten steel to bluestone, from clay, bronze to fragile wood and cord. Water is an integral part of his style. In his installations he uses it to create an unfathomable depth that seems to seal time. His art appeals to a contemplative simplicity. However, this does not prevent him from occasionally carving a baroque sculpture out of marble. Etchings and designs are inspiring works of art in themselves, they make you part of the fascinating creation process. This diversity, depth and complexity means that his work does not allow itself to be captured in stereotypes or labels.
Photographer Marc De Brée followed the artist for three years and managed to bring together both the sensitivity and the power of his work in a monument of a book. (Dirk Vonck's gallery De Queeste)
Atelier
Het boek ‘ingebeeld’ toont naast een verscheidenheid aan werken ook enkele atelierfoto’s van Isidoor Goddeeris. Zijn atelier doet vanuit diverse invalshoeken onwillekeurig denken aan de installaties van Joseph Beuys. Net als bij hem gaat het hier niet om een mausoleum van relicten. Eerder gaat het erom dat er voor al die objecten — althans expliciet — nog geen keuze gemaakt is over hun samenhang en bestemming. Het zijn fragmenten die vragen om in een of ander werk een nieuw leven en een nieuwe betekenis te krijgen. Het antwoord blijft vooralsnog bij Goddeeris als kunstenaar.
The book 'imagined' shows a variety of works as well as some photographs of his studio. From various angles, his studio is involuntarily resembling the installations of Joseph Beuys. As with him, this is not a mausoleum of relics. Rather, it is about the fact that for all these objects - at least explicitly - no choice has yet been made about their coherence and destination. They are fragments that call for a new life and a new meaning in one work or another. For the time being, the answer remains with Goddeeris as an artist. |
Een andere wereld
In zijn atelier staan ook allerlei constructies opgezet met lijm, ijzerdraad en oude materialen — des objets trouvés, met reminiscenties aan de arte povera. Hij voelt de noodzaak en grijpt de kans om een andere wereld te creëren. In alle eenvoud. Hij laat ons opstijgen langs de trap naar een hut van waaruit men met voldoende distantie een zicht krijgt op de wereld van mensen en dingen. Hij laat ons als het ware in het spoor van Filippo Brunellesschi ronddwalen in kathedralen en richt via de koepel onze blik naar wie of wat onbereikbaar is. Je flaneert rond het zwembad dat finaal niet meer is dan een badkuip, maar dan wel aangekleed en opgewaardeerd tot een heus badhuis. Die schaalmodellen lijken dan wel herkenbare constructies, maar tegelijk zijn ze ergens onbestemd. Ze zijn transparant, tactiel en broos en tonen een grote sensibiliteit. Ze doen denken aan de intimiteit en de fragiliteit van het met was beklede werk van Medardo Rosso. Ze hebben iets idyllisch. Het zijn constructies met zachtmoedige verhalen vol poëzie. Ze voeren ons weg uit de drukte, de vervuiling, de hectiek van ons bestaan. Ze lijken artificiële reconstructies van een veelal verloren of vergane werkelijkheid of van een werkelijkheid die vreemd is aan de evidente beelden die zich hier en nu onophoudelijk aan ons opdringen en ons met veel angst en onrust overvallen. Goddeeris creëert met die schaalmodellen nieuwe ruimten of constructies voor ons denken en handelen. Hij lijkt ons wel aan te sporen tot reflectie over architectuur, over de drukte van ons bestaan, over eigenheid en sociale omgang. Hij nodigt ons uit ‘de oppervlakkige leegte’ en de ‘functionele nutteloosheid’ achter ons te laten en stap voor stap — beschroomd en trapsgewijs — binnen te treden of op te stijgen naar een andere wereld vol betekenissen en zo afstand te nemen van de vertrouwde codes en percepties.
In his studio there are also all kinds of constructions set up with glue, iron wire and old materials - 'des objets trouvés', with references to arte povera. He feels the need and grabs the opportunity to create a different world. In all simplicity. He lets us ascend the stairs to a shelter from where one gets a view of the world of people and things with a distance. He lets us wander, in the footsteps of Filippo Brunellesschi in cathedrals, as it were, and through the dome he directs our gaze to who or what is unreachable. You are wandering around the swimming pool, which in the end is no more than a bathtub, but then decorated and upgraded to a real bathhouse.These scale models may seem recognizable constructions, but at the same time they are in a certain way indefinable. They are transparent, tactile and fragile and show great sensibility. They are reminiscent of the intimacy and fragility of Medardo Rosso's wax-covered work. They have something idyllic. They are constructions with gentle stories full of poetry. They take us away from the hustle and bustle, the pollution, the hectic of our lives.They appear to be artificial reconstructions of a reality that is often lost or decayed, or of a reality that has been stripped of the self-evident images that are constantly imposing themselves on us here and now and that overwhelm us with a great deal of fear and unrest. With these scale models Goddeeris creates new spaces or constructions for our thinking and acting. He seems to encourage us to reflect on architecture, on the hustle and bustle of our existence, on individuality and social interaction. He invites us to leave 'the superficial emptiness' and the 'functional uselessness' behind us and step by step - timidly and step by step - to enter or ascend to another world full of meanings and so to distance ourselves from the familiar codes and perceptions.
In his studio there are also all kinds of constructions set up with glue, iron wire and old materials - 'des objets trouvés', with references to arte povera. He feels the need and grabs the opportunity to create a different world. In all simplicity. He lets us ascend the stairs to a shelter from where one gets a view of the world of people and things with a distance. He lets us wander, in the footsteps of Filippo Brunellesschi in cathedrals, as it were, and through the dome he directs our gaze to who or what is unreachable. You are wandering around the swimming pool, which in the end is no more than a bathtub, but then decorated and upgraded to a real bathhouse.These scale models may seem recognizable constructions, but at the same time they are in a certain way indefinable. They are transparent, tactile and fragile and show great sensibility. They are reminiscent of the intimacy and fragility of Medardo Rosso's wax-covered work. They have something idyllic. They are constructions with gentle stories full of poetry. They take us away from the hustle and bustle, the pollution, the hectic of our lives.They appear to be artificial reconstructions of a reality that is often lost or decayed, or of a reality that has been stripped of the self-evident images that are constantly imposing themselves on us here and now and that overwhelm us with a great deal of fear and unrest. With these scale models Goddeeris creates new spaces or constructions for our thinking and acting. He seems to encourage us to reflect on architecture, on the hustle and bustle of our existence, on individuality and social interaction. He invites us to leave 'the superficial emptiness' and the 'functional uselessness' behind us and step by step - timidly and step by step - to enter or ascend to another world full of meanings and so to distance ourselves from the familiar codes and perceptions.
Carrara & Volterra
Goddeeris is sterk verknocht aan zijn atelier maar lokalisme is hem vreemd. op regelmatige tijdstippen is er zijn tocht — een bedevaartstocht — naar Carrara, waar gestalten op hem wachten om bevrijd te worden uit het krachtig witte marmer van zijn keuze. Ook vinden we hem vaak in Volterra, de stad van het albast met zijn broosheid en mysterieuze transparantie. Zijn actieradius laat zich duidelijk niet afremmen door lands — en mentale grenzen. Hij beseft dat de wereld niet éénduidig, maar meervoudig, veranderlijk en gelaagd is.
Goddeeris is strongly attached to his studio but localism is foreign to him. At regular intervals there is his journey - a pilgrimage - to Carrara, where figures are waiting for him to be liberated from the powerful white marble. We also often find him in Volterra, the city of alabaster with its fragility and mysterious transparency. His reach for action is clearly not constrained by national and mental boundaries. He realises that the world is not unambiguous, but plural, changeable and multi-layered.
Goddeeris is strongly attached to his studio but localism is foreign to him. At regular intervals there is his journey - a pilgrimage - to Carrara, where figures are waiting for him to be liberated from the powerful white marble. We also often find him in Volterra, the city of alabaster with its fragility and mysterious transparency. His reach for action is clearly not constrained by national and mental boundaries. He realises that the world is not unambiguous, but plural, changeable and multi-layered.
Het boek ‘ingebeeld’ maakt ons deelgenoot van zijn oeuvre en laat ons binnenkijken in zijn boeiende en meeslepende gedachtenwereld
(fragmenten tekst door Luc Martens)
The book 'imagined' makes us part of his oeuvre and lets us look inside his fascinating and compelling world of thoughts.
(fragmenten tekst door Luc Martens)
The book 'imagined' makes us part of his oeuvre and lets us look inside his fascinating and compelling world of thoughts.